วันจันทร์ที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

หนาว...

อากาศหนาวแล้ว ดูเหมือนทุกคนจะดีใจ
สังเกตได้จาก การโพสต์ข้อความในอินเตอร์เน็ต และจากสื่อต่าง ๆ

หลายคนชอบฤดูนี้ และถือโอกาสที่จะลาพักร้อน ทั้ง ๆ ที่อยู่ในฤดูหนาว
เพื่อเป็นการได้พักผ่อน และไปเที่ยวในสถานที่ต่าง ๆ

หลายคนมีความสุขกับการได้ รื้อเอาเสื้อผ้าที่นอนแช่อยู่ในตู้ ออกมา
เพื่อเตรียมรับกับลมหนาวที่กำลังมาเยือน

หลายคน ออกไปช็อปปิ้ง รับแฟชั่นหน้าหนาว อย่างมีความสุข

แต่ในอีกด้านหนึ่ง ของ ช่วงเวลานี้

ข่าวการตายของแม่เฒ่าวัย แปดสิบ ปี
เนื่องมาจากรับสภาพอากาศที่หนาวจัดบนยอดดอยไม่ได้

ภาพเด็กน้อยชาวเขา ใส่เสื้อบาง ๆ นั่งผิงไฟกับครอบครัว
ท่ามกลางสายหมอกอันหนาวเย็น

หญิงที่กำลังคลุมผ้าห่มบาง ๆ ให้กับลูกน้อยวัย สามเดือนเศษ
ด้วยมือที่สั่นเทาจากความหนาวเหน็บ

เหตุการณ์เหล่านี้ เกิดขึ้นในช่วงเวลาเดียวกัน แต่ ต่างพื้นที่

ไม่มีใครบอกเหตุผลของสิ่งที่เกิดขึ้นได้

หลายเหตุการณ์ มักจะมี สองด้านเกิดขึ้นเสมอ
เรามักจะบอกว่า เวลาเจอเรื่องร้าย ๆ ให้มองหาในสิ่งดีของเหตุการณ์นั้น ๆ
เพราะฉะนั้น เวลาเจอเรื่องดี ๆ ก็น่าจะมองหาสิ่ง ร้าย ๆ ในเหตุการณ์นั้น ๆ ดูบ้าง
เผื่อบางที เราอาจจะเข้าใจอะไรบางอย่างมากกว่าที่เป็นอยู่

ลองมองชีวิตในอีกหลายมิติ ที่ไม่เคยมอง
แล้วจะพบ อีกหลาย ความรู้สึก ที่ไม่เคยสัมผัส

วันพุธที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

วันสิ้นโลก

ไปดูหนัง 2012 The end of world มา หลายคนบอกหนังสนุก ตื่นเต้น
ก็สมกับคำร่ำลือ อลังการงานสร้างดี

แต่คงพูดได้ไม่เต็มปากว่าเป็นหนังที่ดี...

ในตัวหนังพูดถึงความน่ากลัวของวันสุดท้ายของมวลมนุษยชาติ
และโลกที่ต้องเผชิญกับความหายนะ ครั้งยิ่งใหญ่

หลายคนคงคิดว่า หนังเรื่องนี่ทำ โอเวอร์ ซึ่งตากจากหลายคนที่ เชื่อ ว่ามันจะเกิดขึ้นจริง
และนี่ไม่ใช่ประเด็นใหม่ในการถกเถียง

ในหลายศาสนาทำนายถึง "วันสิ้นโลก" รวมไปถึง บันทึกต่าง ๆ
ในหลาย ๆ ความเชื่อก็มีการบันทึกไว้เช่นกัน
น่าสนใจที่หากวันนั้นเกิดขึ้นจริง ๆ เราจะทำเช่นไร

มีสิ่งหนึ่งที่ผมประทับใจในหนังเรื่องนี้คือ หนังได้ถ่ายทอดความรู้สึกที่แท้จริง
เมื่อถึงเวลาที่ มนุษย์ จนตรอก พวกเขาต่างแสดงธาตุแท้แห่งความเป็นคนออกมา ต่าง ๆ กัน
ในยามที่ ชีวิตไม่มีทางให้เลือก

หลายครั้งเราพูดได้ว่า "ฉันจะเป็นคนอย่างนั้น" "ฉันจะทำอย่างนี้" เมื่อเวลานั้นมาถึง
แต่ในความเป็นจริงเรา คาดเดาไม่ได้หรอก ว่าเมื่อเวลา และ สถานการณ์จริงมาถึง
แล้วเราจะทำอย่างไร

ในยามที่ชีวิตคุณ ไม่มีทางให้เลือกมากนัก และสถานการณ์ในชีวิต
ไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคาดการณ์
เมื่อนั้นแหละคือเวลาที่คุณจะแสดงตัวตนที่แท้ออกมา

ไม่มีใครบอกได้ว่า "คุณจะเป็นเช่นไร"
เช่นเดียวกับที่ไม่มีใครจะบอกได้หรอกว่า "โลกจะแตก" วันไหน ???

วันอังคารที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

ฉันกลับมาแล้วนะ...

สวัสดี ความคิดสร้างสรรค์

หลังจากที่เราไม่ได้เจอกันนาน หวังว่าคงสบายดีนะ
ขอโทษที่อยู่ ๆ เราก็หายไป โดยไม่บอกไม่กล่าว
พอดี อยากใช้ชีวิตอยู่กับตัวตนของตัวเอง

ได้อยู่กับตัวเองแล้วก็ได้เรียนรู้จักตัวเองขึ้นมาก
รู้จักที่จะผ่านพ้นอะไรไปได้ด้วยตัวเอง
ไม่หวังพึ่งพา สิ่งแวดล้อมจนเกินไป
ชีวิตมันก็เป็นอย่างนี้แหละ "ไม่สำเร็จรูปเหมือนบะหมี่ หรอก"

แต่ถ้าดูให้ดี การปรุงชีวิตก็สนุกกว่าการ ทำบะหมี่ นะ
มีอะไรให้ใส่เข้าไปมากกว่า ผงปรุงรส สองสามซอง ที่บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปมี

แต่สิ่งหนึ่งที่ ชีวิต กับ บะหมี่ เหมือนกัน คือ
เมื่อบะหมี่ โดนน้ำร้อนเข้าไป ก็ จะมีการเปลี่ยนสถานะ ทำให้คนบริโภคได้
ชีวิตก็เช่นกัน เมื่อเจออะไร ร้อน ๆ หรือ ปัญหา ก็จะทำให้ชีวิตเปลี่ยนไป
บางคนเจอปัญหา ไม่รู้จะแก้ยังไง ก็หาทางออกผิด ๆ
ต่างจากบางคน ที่มองว่า ปัญหาคือ โอกาส ที่จะพัฒนาชีวิตให้เข้มแข็ง

ก็นั่นแหละ นะ สิ่งเหล่านี้แหละ ไม่ว่าจะดี หรือ ร้าย ก็ล้วน
หลอมรวมกัน เป็นคำว่า "ชีวิต" ไงละ
เราว่า "ชีวิต" มันมีเสน่ห์ ก็ตรงที่ ไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
เลยทำให้เราต้องเรียนรู้ที่จะผ่านอะไร ๆ ไปให้ได้อย่างตื่นเต้น

วันนี้ตั้งใจว่า จะกลับมามีความสัมพันธ์กับเธออีกครั้ง
แต่ก็สัญญาไม่ได้ว่า จะไม่หายไปอีก
เพราะเราก็ไม่รู้เหมือนกันว่า พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร

ชีวิตมันก็ ตื่นเต้นอย่างนี้แหละ

เธอรู้สึกตื่นเต้นเหมือนฉันไหม "ความคิดสร้างสรรค์"