บันทึก...

เมื่อเดินมาถึงทางแยก ไม่มีทางปฏิเสธที่จะต้องเลือก

ถ้าคุณตัดการใช้เวลากับสิ่งไร้สาระ คุณจะมีเวลาทำในสิ่งมีสาระ มากขึ้น

มันจะช้า ถ้าต้องรอ คอย ...

ไม่มีเรา เขาก็อยู่กันได้ จงปล่อยวาง ซะบ้าง

ถ้าเหนื่อย เครียด เศร้า ฯลฯ ลองหา ไอติม กินซักแท่ง เด๋วก็ดีขึ้นเอง

อย่าโกหก เพราะการ โกหก เป็นทางออกที่ โง่ มาก

บางที การอยู่กับความเหงา ก็ เข้าท่า ดีเหมือนกัน

ยิ่งเดินมาเหนื่อย จุดหมายยิ่งมีคุณค่า

ถ้ากดดันมาก ๆ ก็หาที่เงียบ ๆ แหกปาก เพื่อระบายซักหน่อย

เมื่อเจอของดีที่สุด เราจะยอมทิ้งสิ่งที่ดีระหว่างทาง

แม้เป็นสิ่งเก่า ถ้าหากมองในมุมมองใหม่ ก็มักจะได้อะไรใหม่ ๆ เสมอ

มันก็แค่ วัน ห่วย ห่วย วันหนึ่งเท่านั้น...เดี๋ยว ก็ผ่านไป

ไม่ใช่สมองที่จะเข้าใจว่า 1+1 = 1 หากแต่เป็นหัวใจ

1 มื้อที่ฟุ่มเฟือย เท่ากับ ส่วนหนึ่งของชีวิต ที่อดอยาก

คุณอาจได้มาซึ่งชัยชนะ แต่ คุณจะสูญเสียความสัมพันธ์ที่ดี

ความคุ้นเคย ไม่ได้ ลดทอน ความกลัวเสมอไป

จินตนาการ ลดทอนความเครียด ทางตรรก ได้

อย่ากด เมม เบอร์โทรศัพท์ ขณะที่คุยโทรศัพท์ เพราะเสียงมันจะน่ารำคาญสำหรับคู่สนทนา ...

อย่าใช้บริการ รอ สาย เพราะไม่มีเหตุผลที่ดีพอ ที่จะให้อีกคนต้องมารอ เมื่อคุณคุยกับอีก คนหนึ่ง

เมื่อใบไม้ ร่วงหล่น มันจะผลิใบอ่อน มาเพื่อดำรง ชีวิตต่อไปเสมอ

การพิมพ์ "555+" ในการ แชท สันนิฐานว่า มันต้องมาจากความผิดพลาด ก่อน แน่ ๆ

เคยไหม เมื่อนึกถึงความหลัง แล้ว "อมยิ้ม" กับมัน

วิธี "คิด" มีผลต่อการใช้ชีวิต ของคน

มาตรฐานของคำว่า "คุณค่า" แตกต่างกันไป ตามการให้ "ความสำคัญ"

มีร้อยวิธีคิด แต่มี เพียงหนึ่งวิธี ที่จะเลือกปฏิบัติ ในแต่ละครั้ง

เมื่อวาน เป็น อดีต ของ มะรืน แต่วันนี้ เป็นอดีตของ พรุ่งนี้

ศรัทธา เป็นแรงผลัก เพื่อไปถึง "ความหวัง"

มีข้อแตกต่างระหว่าง "ไม่ทำบาป" และ "ไม่มีโอกาสทำบาป"

อย่าให้ "อายุ" ลดทอนความเป็น "เด็ก" ในตัวคุณ

"ความรัก" เป็น แท่นชาร์ต แห่ง "ชีวิต"

เดินคนเดียว อาจจะ โดดเดี่ยว แต่ ก็มีเวลาที่จะมองความงดงาม ริมทาง

ความเคยชิน เป็นยาขม แห่ง อคติ

ไม่มีแมวตัวไหนใส่แว่น เพราะมันไม่สนใจในสิ่งที่สายตามองเห็น

สัญชาติญาณ เกิดมาจาก ความจำเป็นในการอยู่รอด


...



มีสองเหตุผลของคนอ่าน บทความนี้ หนึ่ง "ให้ความสำคัญ" สอง "ว่างมาก"